‘Je kunt dus blij zijn van de dood’

Sinds een aantal jaren werk ik mee aan Achter de Regenboog (www.achterderegenboognoord.nl ). Het is een heel enthousiaste en professionele vrijwilligersgroep. Onze gemeenschappelijke interesse is de rouwverwerking en natuurlijk werken met en voor kinderen/jongeren. Verder is het ieders persoonlijke verhaal. Dit is het mijne. Dat mijn vader er zo’n beetje tussenuit piepte is de belangrijkste reden dit werk te doen. Er werd thuis zo weinig over de dood gepraat in die tijd dat ik helemaal niet doorhad dat hij stervende was. Bovendien miste ik het allemaal net: ik - en behalve mijn zus iedereen - was nog beneden in het revalidatiecentrum toen hij al doodging. En dat is wrang. Ik wil de dood in mijn leven hebben want het hoort erbij. 

Loutering

We werken met kinderen en jongeren van 6 tot 16. Een hele dag of een weekend lotgenotencontact. Het is een klein mirakel ’s morgens zo’n groep binnen te zien komen- bedeesd, afwachtend, vaak niet blij. En dan de avond of de volgende dag lachende gezichten, eenheid, opgeruimde gezichten. Je kunt dus als het ware blij zijn van de dood. Want het geeft vrede als je de dood van een dierbare een plek hebt gegeven. Op terugkomdagen ervaar je pas werkelijk wat er gebeurd is. Je ziet dan  vaak dat deelnemers in hun 'houding' veranderd zijn. Iemand zei: 'Je geeft mensen iets mee voor de rest van hun leven.'

Het is een en al loutering, ook voor jezelf. Want rouw daar kun je altijd weer een stukje van beleven, dat houdt nooit op.

Ik heb nu vrede met de dood van mijn vader. Maar dat heeft wel meer dan 20 jaar geduurd. Mede daarom ook werk ik voor Achter de Regenboog. Omdat verwerking zoveel soepeler kan door te delen, te praten, te laten zien.

Ik kom graag op het kerkhof

Ook omdat veel rondom de dood me aantrekt. Als aantrekken het juiste woord is. Ik denk ook omdat het echt is, de dood daar kun je niet omheen. De dood dat heb je nait veur ’t zeggen zingt Ede Staal ( in: ’t Het nog nooit zo donker west).

Ik wandel erg graag over kerkhoven om de sfeer te proeven, de grafstenen en verdere uitingen van rouw,  eerbied of andere gevoelens te zien. Zie mijn andere blog: http://opdeplaatsrust.blogspot.com/