Marja van der Veen

Aantekeningen bij Zahora *

Gedichten zoemden als vliegen in haar hoofd en dienden –vergeef mij de beeldspraak- vastgemept te worden in drukinkt alvorens er ruimte is in het hoofd voor nieuwe verhalen. En die komen er. Van tussen Noordpolderzijl en Zahora – het is 2581 kilometer via Groningen.

Zoals  Marja tussen twee zeeën zwerft of zweeft zal haar verhaal zweven tussen de koude noordelijke waddendijk - waar de ganzen overvliegen, waar het zeekraal is, waar de gedachten wegwaaien -  en de zandstranden bij de zuidelijke vuurtoren waar de stroming verraderlijk en de wind suizend is

Marja kan mij wel eens het gevoel geven in een wereldstad te wonen. Deze fraaie buurt, het A-kwartier waar we nu zijn, lijkt uitsluitend bevolkt door kunstenaars, bohemiens, muurbloemen, nachtvlinders enzovoort. Zij weet ze te vinden. En weet haarzelf hier ook steeds meer te vinden.

Voor mij hebben gedichten altijd iets sacraals gehad. Je mocht er niet aan komen. Ze waren van de dichter. Toch slagen Marja en ik er al jaren in eindeloos te spreken over die gedichten, over die ene punt, die ene letter. Welke publiceren en welke niet.

Een heel mooi en bijzonder een-tweetje!

Marja heeft het talent om mensen zich open te laten stellen. Volop in verwondering over de mens, en ze onbevangen tegemoet tredend zodat ze hun ziel blootleggen. En dat ook nog kunnen weergeven in beeldende taal.

in zee van graan 

Marja in Meander Magazine met daarbij enkele gedichten


* Mijn introductie bij de presentatie van de derde dichtbundel van vriendin Marja van der Veen in cafe de Sleutel aan het Hoge der Aa in Groningen.  Deze foto vanaf het Hoogeland staat achterop de dichtbundel. http://www.marjavanderveen.nl/