Van ranja, kriebels en geborgenheid

 

 

We zitten aan de bosrand. Ranja, kleverige vingers. Achter me is de donkerte, dat voel ik. Gelukkig zit ik bij pabe. Want uit zo’n donker bos, daar stormde ooit dat everzwijn uit, rakelings bij ons picknickkleedje langs. Hartkloppingen.

Bos, dat is wandelen, zweet, verdwalen. Bos is ook Harz 1965. En lange reizen. Opel Kadett, eindeloos op de achterbank paarden tellen, of blauwe auto’s. Broertje links, ik rechts. Ranja, kleverige vingers.

Bos is ook beekjes, geluk bij stromend water. Of een bouwterrein. Of zee, strand. Ranja, kleverige vingers. Door het hoge gras; muggen, een sprinkhaan. Wat diesels plukken voor de konijnen.

Mijn vader  had zo’n schriftje voor zijn grassen. Voor zijn biologielessen op de landbouwschool zocht hij ze bijeen  - windhalm.. “ moeilijk te bestrijden”.. tja.. het was allereerst een landbouwschool en dan hebben we het al gauw over onkruid.. ongewenst kruid dus.

 

Onkruid, dat is wat Leah en Tim koesteren.. want bij hen leer ik ook over grassen. En hoef ze vooral niet meer te bestrijden, integendeel. We zitten in de kring op een veldje. We sluiten onze ogen en mogen voelen en proeven. ‘Sweetgrass’ , of ‘grove den’.. ah en ze vraagt je hoe geur aan vroeger doet denken. Ja. Ja ik weet nog van geur van bos. Is sweetgrass hetzelfde  als het reukgras dat ik tegenkom in het oude schriftje?

We zijn met Tim en Leah van In het Wilde Weg op stap. De eerste dagen van ons samenzijn in de natuur dat Being Nature is gedoopt. Een opleiding…dat dekt de lading niet zo. Het is beleving, vervoering, verrassing. Je verbazen over het wonder om ons heen dat natuur heet. Van de verborgen talenten van de wolf als spoorzoeker, tot de les dat een beetje wegberm  een soort lopend buffet vormt van heerlijke eetbare planten, stengels, bloemen. We zijn te gast in wat om ons heen is, ons vormt, en wat we dan natuur hebben genoemd.

Being Nature is een jaarprogramma. Wat een heerlijk vooruitzicht. Het is zo voedend, het buiten zijn, de verstilling. Als ik weer thuis ben loop ik verdwaasd door de supermarkt langs schappen vol met wat we voedsel noemen. En heb nu al heimwee naar mijn paardebloemsoepje en hondsdrafsaus  van gisteren.

Dankjewel wind, je waaide me. Wolf, ik zag je. Ik bescherm jou ook wolf, ik help je.

We waren te gast bij Leah Groeneweg en Tim Horneman op het prachtige terrein van de Witte Raaf in Ravenswoud.

www.inhetwildeweg.nl                                                                                          www.de-witte-raaf.nl