Daar loop je dan om vijf uur 's morgens met je kleine aan je arm en in de andere hand de poezenmand, in je eigen straat. Weer een nacht van drone-aanvallen, en dan ga je maar weer de stad uit, tot het alarm stopt.
Het is een geluid dat je niet snel vergeet. De Shahed-drones komen met angstaanjagende snelheid aangieren en je weet nooit of ze onderschept gaan worden of ergens inslaan. En als dat dan jouw balkon is? Dus toch maar weer naar binnen. Op de hotelgang liggen mijn maatjes. Te slapen! Nou ikke niet. Het is dan ook mijn eerste keer dat ik dit meemaak. Ik ben hier nu een dag of tien. En het went wel, maar zeker ook niet alles. Het raakt me telkens weer hoeveel foto's van omgekomen soldaten op elk dorpsplein staan. Met al die vlaggen erbij. Het zijn er veel te veel.
Dit volk brengt grote offers. Maar de vastberadenheid is groot. Er is dan ook geen alternatief dan doorstrijden. Als buitenlandse vrijwilligers doen we mooie en nuttige dingen. Materiaal zoals hygieneproducten inkopen en naar legereenheden verzenden. Camouflagenetten vlechten, essentieel tegen de helse droneterreur aan het front. Conversatieles en spelletjes doen met kinderen in de dorpen in de buurt.
Maar hier zijn is wellicht het belangrijkste. Als ik onverwacht naar de tandarts moet hebben we een mooi gesprek en zegt hij hoe blij de Oekraïeners zijn met de buitenlandse steun. Ik krijg nog steeds berichtjes en giften. Heel fijn en heel welkom.
Wat oorlog met je doet
Ik ontmoet een Italiaanse. Haar ex-geliefde vecht hier aan het front. Ze woonden samen lang in het buitenland maar hij wilde terug. Ze zijn na zes jaar samen nu net uit elkaar. Omdat hij soldaat is. Hij verloor zoveel vrienden. Hij sneed daarom alle banden met geliefde en familie door. Ze vertelt dat hij op zijn laatste verlof al niet meer aanwezig was. Schichtig voor geluiden in de lucht, geestelijk afwezig. Getraumatiseerd. Maar wilde wel terug naar het front.
De Italiaanse is nu hier om meer te begrijpen wat er gebeurde, wat hier gaande is. Het helpt haar om in Oekraïne te zijn. Het is helend. Voor mij ook. Als ik af en toe een soldaat kan omhelzen, dan ben ik blij met mijn reis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten